انواع بیماری­های قلبی

   قبل از آن که انواع ورزش­های مفید برای بیماران قلبی را توضیح دهیم، انواع بیماری­های شایع قلبی را فهرست­وار ذکر می­کنیم:

1. نارسایی­های مربوط به عروقی که خود قلب را تغذیه می­کنند (مانند سکته قلبی)
2. بیماری­های دریچه­ای قلب و نارسایی قلبی(مانند تنگی دریچه میترال، گشادی دریچه آئورت)
3. بیماری­های مادرزادی قلب(مانند وجود سوراخ در دیواره بین دو بطن یا دو دهلیز)
4. افزایش فشار خون

   البته انواع متعدد دیگری از بیماری­های مختلف قلبی وجود دارند که به علت اختصاصی بودن یا موقتی بودن، آن­ها را ذکر نمی­کنیم. از مجموع بیماری­های قلبی، ورزش به طور عمده در پیشگیری و درمان بیماری­های عروق قلب مؤثر است و بیشتر در این مورد توصیه می­شود. باید به این نکته دقت داشت که ورزش در سایر بیماری­های قلب (مانند دریچه­ای یا مادرزادی و...)، اثری در پیشگیری ندارد، در حالی که مانع بیماری­های عروق قلب(کرونر) می­شود. هم­چنین در حالی که به اکثر بیماران قلبی مانند تنگی و گشادی دریچه­ای یا نارسایی و...، فعالیت شدید توصیه نمی­شود و حتی ورزش، ممنوعیت دارد. در بیماران مبتلا به سکته قلبی یا تنگی عروق قلب، ورزش برنامه­ریزی شده می­تواند مانع پیشرفت بیماری شود و حتی بهبود قسمتی از عوارض بیماری و یا کاهش نیاز بیمار به دارو را موجب شود. بنابراین می­توانیم بگوییم، بیشتر بحث ما در رابطه با فواید ورزش در بیماران مبتلا به تنگی عروق قلب می‌باشد و دوباره متذکر می­شویم که سایر بیماران قلبی حتماً باید قبل از هر گونه برنامه ورزشی با پزشک قلب خود مشورت کنند. در برخی مواقع، ورزش سنگین در بعضی بیماری­های قلبی مساوی با مرگ ناگهانی می­باشد، اگر چه در بسیاری از بیماری­های قلبی انجام ورزش بلامانع است و تشخیص این امر به عهده پزشک متخصص قلب می­باشد.

حرکت / شماره 13 – زمستان 1386                                                                          صفحه 13

   در جامعه ما اکثر بیمارانی که دچار سکته قلبی می­شوند، خود را افرادی فرسوده و رو به زوال می­پندارند که دیگر قادر به هیچ فعالیت مثبت اجتماعی نیستند و با احتیاط باید منتظر سپری شدن سال­های پایانی عمر خود باشند؛ در حالی که این تصوری کاملاً خطاست. سکته قلبی مانند بسیاری از بیماری­های دیگر امری است گذرا و بیماران بعد از بهبود بر حسب شدت بیماری می­توانند برای یک زندگی فعال و طبیعی جدید برنامه­ریزی کنند. لذا برای بیماران نجات یافته از سکته قلبی، نه تنها عدم تحرک و استراحت ممتد را توصیه نمی­کنیم، بلکه آن را مضر و کاهنده طول عمر می­دانیم. کلیه بیماران دارای سابقه سکته قلبی باید طبق برنامه­های شخصی به تدریج به زندگی طبیعی باز گردند تا حدی که تقریباً تمام توانایی­ها و فعالیت­های قبل از سکته خود را بازیابند. قسمتی از این برنامه بازیابی توان یا بازتوانی از همان روزهای اول بعد از سکته در بیمارستان آغاز می­شود و بیشتر آن بعد از ترخیص ادامه می­یابد. ارائه برنامه بازتوانی جهت بیماران سکته قلبی به عهده پزشک معالج می­باشد. پزشک معالج با توجه به شدت بیماری، برنامه‌های لازم را طرح­ریزی می­کند.