کاربرد فناوری اطلاعات در تربیت بدنی مدارس
اکثر سازمانهای توسعه یافته سعی بر آن دارند تا با استفاده از فناوریهای نوین اطلاعاتی، دورنمایی از آینده سازمان خود را در جهت توسعه سازمانی ترسیم کنند. عصر حاضر با پدیدار کردن این فناوریها، پویایی و خلاقیت سازمانی را به حدی رسانده است که هر سال استراتژیهای سازمانی را میبایست بر اساس روند رشد فناوریهای نوظهور طراحی و اجرا کرد. بیشبینی این که در یک سال کدام فناوری میتواند مزیتی رقابتی برای سازمان به وجود آورد؛ یکی از روشهای تدوین استراتژیهای سازمانی در کشورهای توسعه یافته شده است. استفاده از فناوری اطلاعات از یک سو سبب استفاده بهینه از نیروی کارآمد و خلاق میشود و از سوی دیگر موجب کاهش بسیاری از حجمهای عملیاتی و کاهش هزینههای مالی و زمانی میشود. یکی از نکات قوت فناوری اطلاعات در دسترس بودن آنها در اکثر نقاط کشور و حتی جهان شده است. با به کارگیری فناوری اطلاعات و خلق ایدههای جدید، میتوان یک زندگی سالم و پرنشاطی را برای مردم فراهم کرد.
مقدمه
شنا به ترکیبی از قدرت و تکنیک صحیح نیاز دارد. از آن جا که آب برای بشر محیطی بیگانه است، جنبههای تکنیکی حرکت در آب در سطح مسابقات، اهمیت خیلی بیشتری پیدا میکند. اغلب افرادی که به عنوان یک ورزش شنا میکنند، از تکنیکهای صحیح این رشته بیاطلاع هستند. لذا پیشرفتی ندارند؛ اما حتی برای شناگران حرفهای و با تجربه نیز، بهبودهای جزیی در تکنیک میتواند موجب تفاوتهایی در کیفیت کار، البته در سطح ملی و بالاتر شود.
تاریخچه
شواهد باستان شناسی نشان میدهند که قدمت شنا و شنا کردن به 2500 سال قبل از میلاد در تمدن مصر و بعد از آن در تمدن‌های آشور و یونان و روم باستان باز میگردد. آن چه از گذشته آموزش شنا میدانیم بر اساس یافته‌هایی است که از حروف تصویری هیروگلیف مصریان به دست آورده‌ایم. یونانی‌های باستان و رومیها شنا را جزو برنامههای مهم آموزش نظامی خود قرار داده بودند و مانند الفبا یکی از مواد درسی در آموزش مردان بوده است. شنا در شرق به قرن اول قبل از میلاد باز میگردد. ژاپن جایی است که شواهد و مدارکی از مسابقات شنا در آن وجود دارد. در قرن هفدهم به دستور رسمی حکومتی شنا به صورت اجباری در مدارس تدریس میشد.
مسابقات سازمان یافته شنا در قرن 19 میلادی قبل از ورود ژاپن به دنیای غرب شکل گرفت. از قرار معلوم مردم ساحل‌نشین اقیانوس آرام به کودکان هنگامی که به راه میافتادند یا حتی پیشتر شنا میآموختند. نشانههایی از مسابقات گاه و بیگاه میان مردم یونان باستان وجود دارد و هم چنین یکی از بوکسورهای معروف یونان شنا را به عنوان تمرین در برنامه ورزشی خود گنجانیده بود. رومیها اولین استخرهای شنا را بنا کردند و گفته میشود که در قرن اول پیش از میلاد «کی یس می سی ینس Geiumaecenas» اولین استخر آب گرم را ساخت.
برخی عدم تمایل اروپائیان به شنا را در قرون وسطی ترس از گسترش و سرایت عفونت و بیماریهای مسری میدانند از طرفی شواهدی وجود دارد که نشان میدهد در سواحل بریتانیای کبیر در اواخر قرن هفده میلادی از شنا در آب به عنوان وسیلهای برای درمان استفاده میشد. البته تا پیش از قرن نوزدهم شنا به عنوان تفریح و ورزش در میان مردم جایگاهی پیدا نکرد. زمانی که نخستین سازمان شنا در سال 1837 تأسیس شد. در پایتخت بریتانیا یعنی لندن، 6 استخر سرپوشیده وجود داشت که مجهز به تخته شیرجه بودند. در سال 1846 اولین مسابقه شنا در مسافت 440 یارد در استرالیا برپا شد که بعد از آن هر ساله نیز به اجرا درآمد. باشگاه شنای «متروپولیتن Metropolitan» لندن در سال 1869 تأسیس شد که بعداً به انجمن شنای غیرحرفهای تغییر نام پیدا کرد که در واقع هیئت رئیسه شنای غیرحرفهای بریتانیا بود. فدراسیونهای ملی شنا در چندین کشور اروپایی در سال 1882 تا 1889 شکل گرفتند.
لطفاً خودتان را معرفی کنید؟
محمد حسین پور متولد 1374 شهرستان بابل هستم. در محله پنجشنبه‌بازار بابل زندگی می‌کنم. دوران ابتدایی را در مدرسه فرزانه و در حال حاضر دانش‌آموز کلاس دوم راهنمایی مدرسه شاهد هستم.
چطور سر از رشته شنا درآوردید؟
پدرم اهل ورزش بود و من هم از بچگی از آب و شنا خوشم می‌آمد. در سال 1381 به کلاس آموزشی شنا رفتم و آموزش شنا را زیر نظر آقای معصومی شروع و از سال 1383 شنا را بطور حرفهای دنبال کردم.
اولین مدال را در سال 1383 کسب نمودم که برایم بسیار ارزشمند است و با توجه به این که اکنون رنگش به برنز تبدیل شد، امام هنوز آن را دارم.
بیشتر از دهها مدال شهرستانی و استانی دارم که اکثر آنها طلاست. همچنین چند مدال کشوری هم در کارنامه‌ام دارم.
· سه مقام اولی شنای پروانه و کرال سینه جانبازان
· دو مقام دومی شنا پروانه و کرال پشت جانبازان
· یک مقام سومی شنا پروانه فدراسیون کشور
· چند مقام عالی در سطح کشور
مشوق شما چه کسانی بودند؟
در این سالها خیلی‌ها به من کمک کردند؛ اما پدر و مادر من اولین کسانی بودند که مرا تشویق کردند و آقایان معصومی، صادقی، مؤمناتی، تجلّی و فتاحی زحمات زیادی برایم کشیدند.
چه مربیانی در قهرمانی شما نقش داشتند؟
از همه بیشتر آقای معصومی. به نظر من ایشان زندگیش را برای ما گذاشت، همیشه سر تمرینات حاضر بودند و اشکالات ما را به ما گوشزد و برطرف می‌کردند. جهت قدردانی از ایشان فقط می‌توانم بگویم: آقای معصومی دوستت دارم. و همچنین از آقایان تجلّی و فتاحی نیز کمال تشکر را دارم.
رشته هندبال را برای فعالیت ورزشی انتخاب می‌کردم.
از رشته شنا در شهرستان بابل برایمان بگویید؟
قبلاً شهرستان یک تیم شنا داشت و تیم خیلی خوبی هم بود. اما با دو تیم شدن یک مقدار ضعیف عمل میکنیم.
این چند سال بسیار خوب برگزار میشود.
در زندگی شما رابطه درس و ورزش چگونه است؟
وقتی از تمرین به منزل می‌آیم خیلی خسته هستم اما به درسم هم می‌رسم و به دلیل علاقه به شنا از درس هرگز غافل نمی‌شوم.
مسئولین عزیز: فقط عدالت ، فقط عدالت
ابراهیم حیدر نژاد ابراهیم حیدرنژاد متولد سال 1323 شهرستان بابل هستم. در رشته روانشناسی از دانشسرای عالی تهران مدرک کارشناسی را دریافت نمودم.
حرکت: از سوابق ورزشی‌تان بفرمایید؟
مقام اول رشته 400 متر آموزشگاههای کشور
حرکت: چگونه وارد آموزش و پرورش و تربیت‌بدنی شدید؟ در کدام مدارس تدریس کردید؟
با فروپاشی حکومت شاهنشاهی و پیروزی انقلاب اسلامی ایران، رشته مشاوره در مدارس منحل شد و دبیران شاغل در این پست میتوانستند در یکی از رشتههای مورد علاقه خود، تغییر رسته بدهند که این‌جانب به دلیل علاقه وافر و داشتن حکم قهرمانی در رشته دو و میدانی، معلم تربیت بدنی را انتخاب نمودم.
حرکت: از دبیران تربیت‌بدنی دوران تحصیل، خدمت و تدریس در آموزش و پرورش چند نفر را نام ببرید.
از دبیران ورزش دوران من، آقای قریشی، سید رضا فقیر و شب انگیز بودند.
حرکت: به عنوان یک پیشکسوت تربیت‌بدنی، ویژگی‌های یک دبیر تربیت‌بدنی خوب را در چه مواردی می‌بینید؟
باید یک دبیر تربیت بدنی خود دارای ریشه ورزشی باشد و جهت انتقال درست مطالب به دانش آموزان، همیشه مطالعه داشته باشد.
حرکت: شما به عنوان دبیر تربیت بدنی، خاطرات شیرین و تلخ بسیاری در دوران تدریس دارید. لطفاً بهترین خاطره از دیدگاه خودتان را بفرمایید.
در مدرسه راهنمایی درازکلا مشغول فعالیت بودم. برای رفتن به مدرسه باید از یک رودخانه عبور میکردیم که آب بسیار زیادی داشت. یک روز که آب رودخانه خیلی زیاد بود و ماشین نمی‌توانست از آن عبور کند، برای عبور از عرض رودخانه مجبور شدم لباس خود را درآورده و از رودخانه عبور کنم. متأسفانه در هنگام عبور تعادل من بهم خورد و در رودخانه به حالت شنا افتادم و تمام لباس‌های من را آب برد. مدتی در کنار رودخانه منتظر ماندم تا از محل برایم لباس آوردند.
جناب آقای فرامرز نوروزی : شرکت و کسب موفقیت در کلاس ارتقاء مربیگری والیبال سطح یک بین‌المللی را به جنابعالی و جامعه فرهنگیان تبریک عرض می‌نماییم.
آیا ورزش برای تمام بیماران قلبی مفید است؟
آیا همه بیماران قلبی باید یک شکل ورزش کنند؟
این سؤالها حیاتی هستند و در پاسخ به آنها باید بسیار دقت کرد. بدیهی است که ورزش برای همه بیماران قلبی مفید نمیباشد. جالب است بدانید در حالی که ورزش برای بیماران دچار تنگی عروق قلب مفید است، ممکن است برای بیماران مبتلا به تنگی شدید دریچه آئورت کشنده باشد. پس بسیار حیاتی است که بیماران قلبی قبل از شروع خودسرانه ورزش حتماً با پزشک قلب خود مشورت کنند و تحت نظر وی به فعالیت بپردازند.
انواع بیماریهای قلبی
قبل از آن که انواع ورزشهای مفید برای بیماران قلبی را توضیح دهیم، انواع بیماریهای شایع قلبی را فهرستوار ذکر میکنیم:
البته انواع متعدد دیگری از بیماریهای مختلف قلبی وجود دارند که به علت اختصاصی بودن یا موقتی بودن، آنها را ذکر نمیکنیم. از مجموع بیماریهای قلبی، ورزش به طور عمده در پیشگیری و درمان بیماریهای عروق قلب مؤثر است و بیشتر در این مورد توصیه میشود. باید به این نکته دقت داشت که ورزش در سایر بیماریهای قلب (مانند دریچهای یا مادرزادی و...)، اثری در پیشگیری ندارد، در حالی که مانع بیماریهای عروق قلب(کرونر) میشود. همچنین در حالی که به اکثر بیماران قلبی مانند تنگی و گشادی دریچهای یا نارسایی و...، فعالیت شدید توصیه نمیشود و حتی ورزش، ممنوعیت دارد. در بیماران مبتلا به سکته قلبی یا تنگی عروق قلب، ورزش برنامهریزی شده میتواند مانع پیشرفت بیماری شود و حتی بهبود قسمتی از عوارض بیماری و یا کاهش نیاز بیمار به دارو را موجب شود. بنابراین میتوانیم بگوییم، بیشتر بحث ما در رابطه با فواید ورزش در بیماران مبتلا به تنگی عروق قلب میباشد و دوباره متذکر میشویم که سایر بیماران قلبی حتماً باید قبل از هر گونه برنامه ورزشی با پزشک قلب خود مشورت کنند. در برخی مواقع، ورزش سنگین در بعضی بیماریهای قلبی مساوی با مرگ ناگهانی میباشد، اگر چه در بسیاری از بیماریهای قلبی انجام ورزش بلامانع است و تشخیص این امر به عهده پزشک متخصص قلب میباشد.
پیشگیری از بیماری های عروق قلب
حرکت / شماره 13 – زمستان 1386 صفحه 12
مهم ترین عوامل مستعد کننده زمینه بروز سکته قلبی کدامند؟
چگونه ورزش مانع ایجاد سکته قلبی می شود؟
- با ورزش اگر چه میزان کلسترول خون تغییر نمیکند. ولی ضمن جلوگیری از افزایش آن، بخش مفید خون یعنی چربی با وزن مخصوص بالا(HDL) را افزایش میدهد و چربی مضر (LDL) را کاهش میدهد. بنابراین موزانه چربیهای مفید و مضر به نفع قلب تغییر مییابد.
- ورزش سبب حفظ تعادل فشار خون میشود. اگر چه ورزش سبب کاهش فشار خون در بیماران با فشار خون ملایم نمیشود ولی در بیماران مبتلا به فشار خون شدید دیده شده است که ورزش برنامه ریزی شده مداوم، سبب کاهش فشارخون و کاهش نیاز بیمار به دارو شده است.
- مسلم است که اکثر ورزشکاران سیگار نمیکشند از طرف دیگر در بررسیهای آماری دیده شده که سیگاریهایی که روی به ورزش میآورند تمایل به ترک یا کاهش تعداد سیگار در آنها بسیار زیاد میشود.
- ورزش منظم سبب کاهش قند خون ناشتا میشود و در بیماران دیابتی دیده شده است که ورزش مداوم نیاز آنان به انسولین را کاهش میدهد. ورزشهای پرتحرک چربیهای اضافه بدن را کم میکند.
- چاقی: ورزش، دشمن چاقی است. ورزش، چربی های اضافه بدن را ذوب می کند و کاهش وزنی مفید و ملایم را در پی دارد. کاهش وزن به وسیله ورزش بسیار مفیدتر و مؤثرتر از کاهش وزن ناشی از رژیم غذایی می باشد.
- عدم تحرک: عدم تحرک یکی از علل رکورد گردش خون و زمینه ساز ایجاد لخته در بسیاری از عروق بدن از جمله قلب میباشد. بدون شک ورزش در هر سنی سبب محو این عامل خطر ساز میشود.
توصیه های ورزشی
حرکت / شماره 13 – زمستان 1386 صفحه 13
علی شکرپور کارشناس ارشد تربیت بدنی
پرفشار خونی
در حدود 16 درصد از مردان و 14 درصد از زنان انگلیسی از بیماری پر فشار خون رنج می‌برند (فشار سیستولی 159> میلی متر جیوه و یا فشار دیاستولی 94> میلی متر جیوه).بیماری پر فشار خونی مشکل سلامت عمومی است و حتی بالا رفتن کم تا متوسط فشار خون اساساً خطر پیشرفت بیماری کرونر قلب، سکته مغزی، نارسایی احتفانی قلب، و آنژین صدری را هم در مردان و هم در زنان افزایش میدهد.
شواهدی در دست است که نشان میدهد انجام سطوح بالایی از فعالیت جسمانی خطر پیشرفت بیماری پر فشار خونی را کاهش می دهد برای مثال، از 5500 نفر مردی که در تحقیق هار وارد شرکت کردند و در ابتدای تحقیق مبتلا به فشار خون نبودند در 14 درصد از آنها پس از گذشت 14 سال علایم بیماری پر فشار خونی مشاهده شد. هم زمان فعالیتهای ورزشی شدید فقط به کسانی که نسبت به قدشان اضافه وزن داشتند توصیه شد و مشاهده گردید که شانس ابتلا به بیماریهای قلبی- عروقی ذکر شده کاهش یافت. نتیجه گیری مشابهی نیز از تحقیق دنباله داری که در مورد شش هزار مرد و زن انجام گرفت و سطوح آمادگی جسمانی آنها در رابطه با بیماری پر فشار خونی بررسی شده به دست آمد.
این تحقیق در یک محدود یک تا 12 سال (با میانگین چهار سال) دنبال شد و یافته ها دلالت بر این امر دارند که شانس پیشرفت خطر بیماری پر فشار خونی در افرادی که کمتر آماده بودند (75 درصد نمونه ها)، 5/1 برابر کسانی بود که از آمادگی جسمانی بالایی (25 درصد نمونه ها) برخوردار بودند.
منطق و دلایلی که در حمایت از نقش پیشگیرانه تمرین در بیماری پر فشار خونی وجود دارد این است که در خلال انجام فعالیتهای ورزشی مویرگهای خونی در عضلات اسکلتی فعال گشاد شده و این امر مقاومت در برابر جریان خون را کاهش میدهد. این وضعیت در دوران استراحت نیز ادامه پیدا می کند و احتمالاً منجر به پائین آوردن فشار خون مزمن میشود.
این عمل را بیشتر به انجام فعالیتهای هوازی و استقامتی نسبت میدهند. این فرضیه که تمرین و فعالیت جسمانی فشار خون را کاهش میدهد به طور تجربی مورد آزمایش قرار گرفته است.
نتیجه گیریهای معتبر را میتوان فقط از تحقیقاتی استخراج کرد که در آنها گروه کنترل متشکل از کسانی که ورزش نمی‌کنند. وجود داشته باشد؛ زیرا به نظر میرسد که فشار خون با اندازه‌گیری‌های تکراری و زمانی که آزمودنی به روش آن عادت کند، پایین میآید. نتایج به دست آمده از آزمونهای کنترل شده نشان میدهد که بر اثر فعالیتهای ورزشی به طور متوسط فشار سیستولی و دیاستولی سه میلی متر جیوه کاهش دیده میشود و مقدار این کاهش در افرادی که در مرز بیماری پر فشار خون هستند به ترتیب به شش و هفت میلی متر جیوه برای فشار سیستولی و دیاستولی و در افراد کاملاً مبتلا به بیماری پر فشار خونی به ترتیب به ده و هشت برای فشار سیستولی و دیاستولی میرسد
این نتایج براساس اندازه گیریهای فشار خون در حال استراحت در درمانگاه یا آزمایشگاه به دست آمده و کاهش مقادیر فشار سیستولی و دیاستولی در شرایط زندگی عادی از ثبات کمتری برخوردار بوده و اصولاً اندک تر است. تمرینات با شدت متوسط یعنی کمتر از 70 درصد اکسیژن مصرفی بیشینه موجب کاهش فشار خون سیستولی میشود و معمولا این کاهش 40 درصد بیشتر از موقعی است که از تمرینات با شدت بالاتر استفاده شود و شاید علت این است که در تمرینات با شدت پائین تر دستگاه عصبی سمپاتیک کمتر درگیر میشود.
پائین آمدن فشار خون بر اثر انجام فعالیتهای ورزشی احتمالاً خیلی سریع و شاید فقط بعد از یک هفته تمرین روی دهد. بنابراین اثرات کوتاه مدت در خلال دوره استراحتی بین جلسات تمرین اهمیت دارد. برای مثال، در بیماران غیر فعال، فشار خون برای مدت هشت تا 12 ساعت پس از یک جلسه تمرین کاهش مییابد به هر حال، برنامه های طولانی تر موجب کاهش بیشتری در فشار خون میشود و لذا پیشنهاد می شود که اثرات سازگاری به تمرینات ورزشی ممکن است اثرات کوتاه مدت را نیز به طور موثری افزایش دهد.
دینامیک گلوکز و انسولین
تقریبا دو درصد از مردم کشورهای غربی به بیماری قند مبتلا هستند متداول‌ترین نوع بیماری قند موسوم به بیماری دیابت نوع دوم است که احتمال وقوع آن با افزایش سن بالا می‌رود وقوع این بیماری به خاطر این است که هورمون انسولین به طور موثری بر بافتهای هدفی مانند عضله، کبد و بافت چربی عمل نمیکند میزان ترشح انسولین توسط سلولهای بتای لوزالمعده بالاست و در نتیجه انسولین به مقدار کافی در پلاسما وجود دارد. اما عدم تحمل گلوکز به تدریج افزایش مییابد و قند خون به طور غیر عادی بالا می رود و مقدار قند ناشتای پلاسما و سطوح انسولین به طور موازی افزایش می یابند به طوری که مقدار پلاسمای ناشتا به حدود هفت تا هشت میلی مول در لیتر میرسد که در مقایسه با حالت طبیعی یعنی چهار تا پنج میلی مولف در لیتر بالاست.در این مرحله سلولهای بتا(
بیماریهای کلیوی و شبکیه چشم را افزایش میدهد.
خطر بیماری دیابت نوع دوم
نتایج مطالعات آینده نگر رابطه معکوسی را بین انرژی مصرفی فعالیتهای اوقات فراغت و خطر پیشرفت بیماری دیابت نوع دوم نشان میدهد
برای مثال، در بین دانشجویان مرد دانشگاه پنسیلوانیا نوع بیماری دیابت نوع دوم با مصرف هر پانصد کیلو کالری در هفته بر اثر فعالیتهای جسمانی شش درصد کاهش مییابد پزشکان مرد آمریکایی که تمرینات شدیدی را حداقل یک بار در هفته انجام می دادند در مقایسه با کسانی که فعالیت تمرینی کمتری داشتند 64 درصد کمتر با خطر ابتلا به بیماری دیابت نوع دوم روبرو بودند یافته های مشابهی در مورد زنان که درگیر انجام فعالیتهای شدید جسمانی بودند گزارش شده است. به عبارت دیگر این زنان 3/2 کمتر از هم ردیفان غیر فعال خود در معرض خطر هستند دلایل و شواهد نشان می دهد که تاثیر فعالیتهای جسمانی بر کاهش احتمال وقوع بیماری دیابت نوع دوم در افراد چاق قوی تر و بیشتر است.
مکانیسمهای بالقوه
هدف اولیه مصرف قند تحریک شده توسط انسولین، عضلات اسکلتی و بافت چربی میباشد تاثیرات آنها بر انتقال گلوکز و سوخت و ساز آن پاسخهای کلی بدن به انسولین را دیکته میکند عضلات که در حدود 40 درصد از وزن بدن را تشکیل میدهند احتمالا مهمترین بافت به شمار می‌آیند.
مصرف گلوکز تسهیل شده توسط انسولین در عضلات اسکلتی طی یک سری مراحل پیش می‌رود اولین مرحله این است که انسولین به گیرنده های غشاء بیرونی سلول متصل شود. انتقال گلوکز به روش «انتشار تسهیل شده» انجام میگیرد. در این روش حامل پروتئینی موسوم به گلوتامین چهار (GLUT-4 ) عبور گلوکز را از غشاء تسهیل میکند ولی انجام این کار محدودیت دارد. انسولین علاوه بر عمل انتقال گلوکز فرایند های گلیکوژنولیز را مهار و ترکیب گلیکوژن را بالا می برد.
در خلال تمرین گلیکوژن عضله کاهش مییابد به طوری که حالتی را برای مصرف بیشتر قند و ذخیره بیشتر گلیکوژن فراهم می کند و این احتمال را افزایش میدهد که پاسخ بافت عضلانی به انسولین افزایش مییابد و در نتیجه در کل بر بدن تاثیر بگذارد لذا پیشرفت این فرایند پایین آوردن احتمال وقوع بیماری دیابت نوع دوم را در افراد فعال جسمانی توضیح میدهد.
در مقایسه با اثرات تمرینات استقامتی که به تغییرات کیفی بارز در دینامیک های انسولین و گلوکز منجر میشود، تمرینات قدرتی و احتمالا سرعتی، به افزایش توده عضلانی منتهی میشوند.
در واقع افزایش توده بدون چربی بدن (عضلات) که در برخی گزارشها آمده است با کاهش در پاسخهای کلی
انسولین در خلال یک آزمون تحمل گلوکز رابطه نزدیکی دارد.
تاثیر تمرین صرف
مطالعات آزمایشگاهی نشان داده است که تمرین باعث افزایش حساسیت انسولین و کاهش ترشح آن ازسلولهای بتا تحریک شده توسط گلوکز می شود.
با این وجود، این موضوع را نباید به این صورت تفسیر کرد که تمرین موجب صرفه جویی در ترشح انسولین و سطوح قند خون در زندگی عادی می شود، زیرا انجام تمرینات به مصرف غذای بیشتری نیاز دارد. تحقیقی که در سال 1992 در کپنهاک انجام شد، این قضیه را روشن میکند. این تحقیق ورزشکاران آماده مرد را با یک گروه غیر ورزشکار، به عنوان کنترل، در جریان زندگی عادی و در آزمایشگاه مورد مقایسه قرار دادند.
انرژی مصرفی روزانه بیشتر ورزشکاران با میانگین 4440 کیلو کالری با انرژی مصرفی روزانه غیر ورزشکاران با میانگین 2986 کیلو کالری و تفاوتهای مصرف مواد قندی یعنی 678 گرم در برابر 294 گرم در روز مقایسه شدند به دنبال بارگیری مواد قندی خوراکی، متشکل از مقادیر مواد قندی مشابه روزانه، در ناحیه زیر گلوکز پلاسما و غلظت انسولین در مقابل منحنی های زمانی در ورزشکاران و غیر ورزشکاران تفاوتی دیده نشد. این دو گروه بعد از اینکه به زندگی عادی برگشتند (از جمله اینکه براتی ورزشکاران یک یا دو جلسه تمرین داده شد) دارای پاسخهای گلوکزی مشابه 24 ساعته در طول روز بودند. بنابراین چنین به نظر می رسد که تمرین، بیشتر از صرفه جویی لوزالمعده، باعث سازگار‌یهایی در عمل انسولین می شود به طوری که بدون اینکه هیپرگلیسمی خطرناک دیده شود و یا باعث پر کاری سلولهای بتا شود، تمرین موجب افزایش غذا مصرفی میشود با این وجود، غلظتهای انسولین سرخرگی در طول یک روز عادی در ورزشکاران، به خاطر تصفیه افزایش یافته کبدی در حدود 40 درصد پایین تر است. از آنجا که انسولین ممکن است مستقیما مقدمات پیشرفت بیماریهای تصلب شرائین و پر فشار خونی را فراهم کند، حضور سطوح پایین تر آن در گردش خون ممکن است به خودی خود مفید باشد.
سوخت و ساز لیپوپروتئین ها
عمده‌ترین ذخیره انرژی در بدن تری گلیسرید است. تری گلیسرید یک ملکولی آب گریز است که از پلاسمای آبکی به شکل ذرات ریز موسوم به لیپوپروتئین انتقال مییابد. لیپوپروتئین ها از یک ماده چربی مرکزی (کلسترول استر و تری گلیسرید) تشکیل شده اند که اطراف آن را لایه ای نسبتا آب دوست متشکل از فسفولیپید، کلسترول آزاد و یک یا چند ملکول پروتئین موسوم به آپولیپوپروتئین پوشانده است.
|
تنِ زنده والا به ورزندگی ست |
|
که ورزندگی مایهی زندگی است «بهار» |
با کمی دقت و ژرفاندیشی در پدیده‌های زندگی در مییابیم که یک رابطهی علت و معلولی بین حرکت و زندگی وجود دارد که در این رابطه حرکت علت و زندگی معلول است؛ یعنی اگر حرکت و جنبش را از هستی بگیریم آن چیزی که در نتیجهی سکون و بیحرکتی میماند، نیستی و تباهی است. شواهد علمی بسیاری در علوم مختلف (شیمی، فیزیک، زیستشناسی، جغرافیا و...) شاهد این مدعاست چرا که هر جا زندگی هست حرکت نیز وجود دارد و حرکت مطلوب و به قاعده، جلوههای زندگی را درخشانتر مینماید.
در واقع آفریدگار توانا جهان را آفرید و جوهر حرکت را ضامن بقاء و ادامهی هستی موجودات جهان قرار داد. تمام موجودات جهان از کل یا جزء به شکل توده یا منفرد و یا ذرات، در حال حرکت بوده و سکون موجب زوال آنها خواهد بود. جوهر حرکت، ذرات وجود و اجزاء موجودات را به هم فشرده و آنها را یک پارچه نگه میدارد و از هم پاشیدن آنها جلوگیری مینماید. در موجودات بیحرکت، نفوذ و تأثیر اجرام و عناصر محیط، ارتباط ذرات و اجزاء داخل آنها را از هم قطع و متلاشی مینماید.
حرکت در بعضی از موجودات ذاتی است. در اینها انگیزه و عامل حرکت در داخل آنها است. مانند انسان، حیوان، و گیاهان و در بعضی دیگر سببی که عوامل و انگیزههای محیط خارج آنها را به حرکت وا میدارد مانند موجودات بیجان و سیارهها. موجودات جهان به سه طبقهی بیجان، گیاه و حیوان (جانداران) تقسیم میشوند.
(توضیح این که همه موجودات عالم حتی آنهایی که بیجان و جامد بوده و ساکن و بیحرکت به نظر می‌رسند مثل سنگ، میز،صندلی و... در واقع در سطح ذرات تشکیل دهنده خود مثل ذرات بنیادی، اتم‌ها و مولکول‌ها بر اثر انرژی جنبشی موجود در آنها دارای ارتعاش و در نتیجه حرکت هستند که در ظاهر قابل مشاهده نیست. این حالت یادآور مضمون این شعر زیبای حافظ است:
در اندرون من خسته دل ندانم کیست
که من خوشم و او در فغان و در غوغاست)
پایان حرکت نیستی و نابودی است. حرکت شرط اصلی زنده ماندن است. هر انسان یا حیوان قدرت حرکت محیطی(جا به جا شدن) یا حرکت مرکزی (حرکت قلب) را از دست بدهد تحت تأثیر عوامل خارجی، فرسوده، متلاشی و نابود خواهد شد. اگر هم در محفظهی در بسته و محکمی خود را از نفوذ عوامل خارجی محفوظ و مصون نگه دارد با تجزیهی آنزیمی بافتهای بدن خود پوسیده و از بین خواهد رفت(اتولیز یا تجزیه خود به خودی). به اصطلاح پزشکی بدن انسان و حیوان بیحرکت در حکم عضوی مرده است که در اثر کمبود اکسیژن با آنزیم‌های خود خورده شده، متلاشی میگردد که آن را خودکشی سلولی مینامند. از نظر پزشکی، بیحرکتی یک نوع خودکشی تدریجی به حساب میآید.
بر این اساس بدن انسان به گونهای طراحی شده است که برای سالم ماندن و داشتن کارایی مطلوب نیاز به حرکت دارد. در واقع، برخلاف سایر ماشینهای ساختهی دست بشر که با حرکت بیشتر آهنگ فرسودگی در آنان شتاب بیشتری میگیرد شاید بیحرکتی و کم حرکتی یکی از مهمترین علل فرسودگی جسم و جان انسانها باشد. چرا که داشتن حرکت بدنی متناسب با توانایی فرد، همراه با تغذیه سالم، استراحت و خواب مناسب و دوری از فشارهای روحی (استرس)، منجر به ایجاد تغییرات مطلوب در جسم و جان فرد خواهد شد که سلامتی(سلامتی شامل کیفیت مناسب و بالا در وضعیت جسمی، روانی و روابط اجتماعی فرد است نه فقط بیمار نبودن) او را در همه‌ی ابعاد وجودی‌اش تضمین میکند. شواهد پژوهشی بسیاری در متون علمی مرتبط با تربیت بدنی، ورزش و آمادگی جسمانی در اثبات این ادعا وجود دارد. هم چنین شعر زیبای فردوسی بزرگ، گواه دیگری بر این مدعاست، آن جا که میفرماید:
ز نیرو بود مرد را راستی
ز سستی کژی زاید و کاستی
حرکت / شماره 13 – زمستان 1386 صفحه 3
همه اندامهای بدن اگر به درستی و بر طبق توانایی خود به کار گرفته شوند، سالم مانده، دیرتر پیر میشوند. حال اگر همین اعضا بیهوده مانده، مورد استفاده قرار نگیرند، مستعد به ایجاد بیماری شده، رشدشان مختل گشته و پیرتر میشوند
کسب عنوان دومی جشنواره الگوی برتر تدریس مقطع راهنمایی استان مازندران را به جنابعالی تبریک می‌گوییم.
